Vorher Krise ~สัทธาสูรย์~

Auther's Note

ขอเตือนสักนิดว่า ถ้าต้องการจะ add นิยายของเรย์ล่ะก็ต้องขอขอบคุณจริงๆค่ะ แต่เนื่องจากว่าเรย์อยู่มหาวิทยาลัยแล้ว และกำลังเรียนหนักจริงๆ (ใครกันนะที่บอกว่ามหา'ลัยชิลล์ = =") จึงจะขอถามเสียก่อนว่า

นิยายเรื่องนี้ "ดอง" นานนะคะ ทนให้คนเขียนดองได้ไหม?

ถ้าคำตอบคือไม่ ขอความกรุณาอย่า add เลยค่ะ เพราะถ้ามาลบทีหลัง คนเขียนก็เสียใจนะคะ


และอีกประการหนึ่ง ข้าพเจ้าจะไม่อัพจนกว่าจะรู้สึกว่าบทนั้น หรือส่วนนั้นๆออกมาดีตามที่ใจตนต้องการแล้วจริงๆ หรือถ้าหากมาอ่านตอนหลังแล้วพบว่ามันไม่ได้ดีล่ะก็ อาจจะมีการรีไรท์อย่างไม่มีกำหนดค่ะ




สถานะปัจจุบัน: คอมหนอคอม...


ตามสถานะเลยล่ะค่ะ... เจ้าคอมตัวที่ดีรัก ไหงก็โพสในหน้าเว็บไม่ได้เนี่ย เฮ้อ... = =" ยังหาสาเหตุไม่ได้จนทุกวันนี้เลยล่ะค่ะ ทำให้ทั้งหน้าประกาศผลตัวละคร หน้าเก็บของ และหน้านิยายอัพไม่ได้สักที แต่ยังไงก็ตาม ข้าพเจ้าจะถือโอกาสนี้เขียนให้เต็มบทแล้วอัพมันยาวๆไปเลยเนอะ...

อา... ปีสองนี่ทำไมรู้สึกหมดแรงหมดไฟยังไงก็ไม่รู้สิ.. ไอ้ความกระตือรือร้นตอนปี 1 มันหายไปไหนหมดหนอ... เอ..​หรือว่าข้าพเจ้าจะแก่แล้วจริงๆ = ="

บทนำที่เขียนไปเขียนมา มันแตกเวอร์ชั่นซะจนเรย์งงไปหมดแล้วล่ะ... เอาไงกะชีวิตดีนะฉัน ^^"""

ขอให้อ่านให้สนุก สำหรับใครที่อ่านเรื่องของเราครั้งแรก อย่าลืมอ่านคำเตือนด้านล่างนะคะ ^^


ด้วยความปรารถนาดีอย่างที่สุด


ป.ล. ไม่น่าเชื่อว่าลุงรหัสจะเป็นพวกชอบวาดการ์ตูนเหมือนกัน เลยได้กลับมาวาดรูปอีกครั้งหลังจากที่คิดว่าจะเลิกไปแล้ว
แต่....เส้นเปลี่ยนแบบแปลกๆแฮะ...(จะเรียกว่าพัฒนา..ได้มั้ยหว่า....?) มุมเบิร์ดอายวิวนี่มันยากชะมัดเลย


*ขอบคุณเฟจังมากมายสำหรับโค้ดบีจีนะจ๊ะ




คำเตือน เรทเรื่องนี้... น่าจะประมาณPG ได้นะ...

น้องๆหนูๆอายุต่ำกว่า12ปีควรมีผู้ปกครองชี้แนะนะคะ เนื่องจากความรุนแรงของเนื้อหาและการแสดงออกในนิยายบางตอน รวมทั้งการมองโลกของคนเขียนด้วย(อันนี้แน่นอน = =") เพราะฉะนั้น อ่านได้ แต่ไม่แนะนำให้ยึดเป็นแบบอย่างทำตามทั้งหมดนะคะ คัดแต่เฉพาะส่วนดีๆไปเถอะนะ = ="


เรื่องนี้เป็นแนวแฟนตาซีนักฆ่านะคะ ออกมืดมนซักหน่อยนะ (...จริง?)

อ้อ ชื่อเรื่องเป็นภาษาเยอรมันนะคะ ชาวเด็กดอย(ช์)ลันด์มาแปลกัน มามะๆ~ (พูดไปนั่น ตัวเองก็จะลืมหมดแล้วนี่นะ = =")

...อา... ทำไมแต่งไปแต่งไปรู้สึกลูกๆจะเริ่มเป็นตัวของตัวเองกันขึ้นทุกที...

เป็นขนาดคนแต่งยังกลัว..... โอย.. อย่าทำให้ฉันจิตตกไปมากกว่านี้เลยนะเด็กๆ... TT_TT"


Summary


"ถ้ายังมีชีวิต.. จะรนหาที่ตายทำไม ทำไมไม่คิดว่าที่อยู่มาจนถึงวันนี้เพราะ..ยังไม่ถึงเวลา ยังทำหน้าที่ไม่ลุล่วง ถึงเวลาเมื่อไหร่..." เสียงหัวเราะหึหลุดจากลำคอ "อยากอยู่แค่ไหน..ก็ไม่ได้อยู่แล้วล่ะ!"


สิบสองปีอันยาวนาน.. สิบสองปีแห่งความสูญเสีย.. อาดูร.. บ่มเพาะให้เด็กชายคนหนึ่งเติบโตขึ้นเป็นชายหนุ่ม.. ดังเช่นต้นกล้าที่เจริญเติบโตขึ้นตามกาลเวลา...

ทว่า.. ต้นกล้านั้นมิได้งอกเงยเจริญขึ้นในเรือนกระจกอันอบอุ่น ได้รับการดูแลจากคนสวนดั่งที่ควรจะเป็น...

มันเติบใหญ่ แผ่กิ่งก้านสาขาเป็นพฤกษชาติโดดเดี่ยว.. ท่ามกลางพายุหิมะในฤดูหนาวอันทารุณ!


ใครเลยจะรู้.. เจ้าชายแห่งมหาอาณาจักรคาลดิอาห์นในวันนั้น... คือคนเดียวกับ 'เงาเมฆา' ..มือสังหารตัวฉกาจแห่งองค์กรลับใต้เงามืด!

..ลึกลงไปภายใต้ท่าทีเฉยชา เจ้าตัวมาดมั่น ..ถ้าชีวิตต้องอยู่ด้วยหน้าที่... ชีวิตของเขาก็มีไว้เพื่อทวงคืน..ทวงสิ่งที่เหล่ากบฏพรากไปจากคนคาลดิอาห์นทั้งหมดในวันนั้น...

ชีวิต!!


ทว่าเจ้าชาย... เจ้าไม่เคยรู้ เบื้องลึกลงไป เหตุแห่งการก่อจลาจลในวันล่มสลายแห่งมหาอาณาจักรนั้นคืออะไร...

ไม่รู้.. ว่าเหตุที่แท้จริงนั้นสำคัญต่อสิ่งมีชีวิตทั้งมวลอย่างไร...

ไม่รู้กระทั่งว่า.. ดวงอาทิตย์จะทำให้ชะตาของเจ้ากลับตาลปัตรไปเพียงไร!!



ป.ล. ฉันจะเขียนซัมมารี่เรื่องให้มันดีกว่านี้ได้มั้ยเนี่ย... ฮ่วย =..="







T.M.Revolution - Web of Night [English Version]

เพลงประจำเรื่องที่ใครบางคนชอบค่ะ 555+

**ยินดีรับทุกคำติชมนะคะ (ถ้าคอมเม้นต์ให้จะดีใจมากเลยค่ะ!~) ขอบคุณมากค่า**